Het postmodernisme in bijbels licht

In 1999 verscheen in Canada van de hand van mevrouw Oosterhoff het boek POSTMODERNISM, A CHRISTIAN APPRAISAL. Dit boek is opgebouwd uit vijf lezingen. Iedere lezing handelt over een ander aspect van het postmodernisme. Mevrouw Oosterhoff analyseert en beoordeelt het postmodernisme vanuit een christelijk perspectief en helpt zo om grip te krijgen op de ontwikkelingen om ons heen.
Het Nederlandstalige cahier bevat een actualisering en aangevulde bewerking van een deel van de Engelstalige versie over het postmodernisme met het oog op de lezers in Nederland. 

Vanwege de omvang van het onderwerp is het niet mogelijk om in een cahier recht te doen aan alle facetten van het postmodernisme. Mevrouw Oosterhoff concentreert zich op die aspecten die in haar opinie centraal zijn. Deze omvatten de volgende:

• de houding van het postmodernisme ten opzichte van sociale gerechtigheid;
• de postmoderne verwerping van westerse tradities en van westerse kentheorieën;
• postmoderne literaire theorieën;
• postmoderne invloeden op de christelijke theologie, de christelijke religie en de christelijke levensstijl.

Het cahier heeft een tweeledig doel. In de eerste plaats wil de auteur iets uitleggen waarom de huidige denkers moderne gewoonten en geloofssystemen wensen te vervangen. Het tweede en meer omvattende doel is de nieuwe wereldbeschouwing te analyseren en te bepalen welke aspecten christenen moeten afwijzen en welke ze kunnen toepassen. Hoewel veel ideeën van het postmodernisme verworpen moeten worden heeft de beweging ook positieve elementen. Veel van de postmoderne kritiek op moderne gewoonten en denkwijzen dient ter harte te worden genomen. Bovendien zijn er postmoderne denkers die zich niet beperken tot kritiek op moderne benaderingen maar met levensvatbare alternatieven komen. Het is zaak dat christenen op de hoogte zijn niet alleen van de negatieve aspecten van het postmodernisme, maar ook van de positieve. De laatste zullen we slechts negeren tot onze schade.

Mevrouw Oosterhoff waarschuwt en bemoedigt. Daarvoor verkort iets uit het laatste hoofdstuk.
Van nature zijn wij kortzichtige wezens. We houden ons bezig met de dingen van het tegenwoordige leven en zijn tevreden met veel minder dan ons beloofd is. We zijn halfhartige wezens die zich bezighouden met drank en seks en ambitie terwijl ons oneindige vreugde beloofd wordt. We zijn veel te gemakkelijk tevreden. We moeten elkaar herinneren aan deze dingen. Onze taak en situatie zijn niet wezenlijk anders dan die van de gelovigen in de dagen van Petrus. Onder het postmodernisme, zoals in elk ander tijdperk, moeten christenen de waarheid zoeken en belijden, zorg en respect tonen voor de naaste, het feit accepteren dat ze vreemdelingen zijn in de samenleving, en hun verwachting richten op de komende wereld.