Er zijn van die schrijvers bij wier proza de lezer regelmatig hardop in de lach schiet. In die zin kun je Marcel van Roosmalen vergelijken met mensen als Godfried Bomans, Herman Brusselmans, P.G. Wodehouse en Leonhard Huizinga, zoon van de grote Huizinga. (Lees vooral de serie rond de tweelingbroers Adriaan en Olivier.)
Van Roosmalen paart een oog voor het absurde detail aan een levenshouding vol pessimisme. En dat is grappig? Ja, dat is erg grappig, zoals hij opnieuw laat zien met zijn karakterschets van de Arnhemmer.
Daley Blind werd bij Manchester United meer dan dertig jaar geleden op het middenveld voorafgegaan door een andere Nederlander, Arnold Mühren. De man van de pass op Van Basten in 1988 ‘ik raakte die bal niet goed’, was in Engeland opgevallen door zijn prachtige balbehandeling bij Ipswich Town. Samen met Frans Thijssen en onder leiding van Bobby Robson, had hij Engeland geleerd dat het middenveld meer is dan een ruimte op het voetbalveld die je bij voorkeur overslaat. Thijssen en Mühren lieten zien hoe een technisch en tactisch geschoold middenveld een provincieploeg naar de top kon brengen.
Vanaf zijn debuut bij Manchester United treedt Daley Blind met terugwerkende kracht in de voetsporen van Mühren met zijn fluwelen linker en koel spelinzicht. Daley Blind voedt blikvanger Di Maria en Thijssen en Mühren kijken ernaar.
Hugo Borst
Matthijs van Nieuwkerk
Henk Spaan
